Kalp masajı, resusitasyon, kardiyopulmoner resusitasyon yada kısa adıyla CPR (Cardiopulmonary resuscitation), durmuş olan dolaşım ve solunum sistemini tekrardan çalışır hâle getirmek için uygulanan operasyonlardır. Yöntem bir ilkyardım yöntemi olduğundan, öncelikli amaç, hastaya kafi sıhhat hizmeti ulaşıncaya kadar hastanın dolaşım ve solunumunun devam ettirilmesidir

heart-message-kalp-masaji-nasil-yapilir-hamilyon

CPR şekilleri tatbik eden kişinin niteliklerine nazaran ikiye ayrılır; Temel Yaşam Desteği (BLS, Basic Life Support), İleri Kardiyak Yaşam Desteği (ACLS, Advanced Cardiac Life Support)

Yöntemde, kurtarıcı yada kurtarıcılar; elleriyle hastanın kalbi, ağızlarıyla da akciğeri görevini görürler. Yöntem A, B, C ve D baş harfleri ile kısaltılmış bir algoritma ile uygulanır.

Erişkinler için temel yaşam desteği

• lk ilkin hastaya “nasılsınız?” diye sorularak bilincinin açık olup olmadığı denetim edilir.
• İyi değilse yardım için 112 aranır.
• Sonrasında carotis arterinden (şah damarı) yada kasıktan (femoral arterden) nabız aranır ve en fazla 10 sn denetim edilir.
• Eğer kalbin durduğuna kanaat getirilirse, 30 kere sternumun (göğüs kemiği) birazcık üzerine (3-4parmak) kalp masajı yapılır ve 2 kere de ağızdan nefes üfleme uygulanır. Kompresyon dakikada 100 kere olacak şekilde yapılmalıdır ve göğüs 5 santimetre inmelidir. Bu şekilde (30/2 döngüsüyle) hasta kendine gelinceye kadar yada ambulans gelene kadar devam edilir.

İki şahıs tarafınca CPR yapılıyorsa masaj, solunum oranı 15/2 dir. Ek olarak kişiler ağızdan ağıza solunum desteği verme mevzusunda mecburi değildirler. Entübe kişilerde kompresyon 100’ün üstünde ve ventilasyon 8-10/dk şeklinde, 2 dk’lık değişimlerle aralıksız sürdürülür.

CPR için dirimsel ehemmiyet taşıyan informasyon ise, ergonomik eğitimi almamış kişilerin bu yöntemi uygulamaya kesinlikle kalkmaması gerekliliğidir. Bundan dolayı bilinçsiz uygulamada, daha durmamış kalbi durdurma ihtimali olduğu şeklinde, akciğerlere yada başka organlara gereksiz zararlar verilme ihtimali de vardır. Halkın bilinçlenmesi amacıyla CPR eğitimi birçok üniversite hastanesinde halka kurs olarak verilmektedir.

CPR uygulaması terminal dönemdeki kanser, diabet, kalp, akciğer, böbrek yetmezliği benzer biçimde kronik hastalığı olanlar ile, ölümü üstünden 30 dk’dan fazla vakit geçmiş kişilerde faydasızdır.

• Her şeyden ilkin hastanın hava yolunun açılması gerekir. Bunun için baş, geriye yatırılıp çene yukarı kaldırılır (baş-çene pozisyonu). Bak-Dinle-Hisset yöntemi ile hastanın nefes alıp almadığı denetim edilir. İlk yardımı icra eden şahıs yanağını hastanın ağzına ve burnuna yaklaştırarak nefesini hissetmeye çalışır, bununla beraber da hastanın göğsü inip kalkıyor mu diye gözleriyle denetim eder. Eğer hasta nefes almıyorsa, hastanın ağız içi iyice denetim edilerek hava yolunun tıkanmasının sebebinin deposu araştırılır,probleminin ağız içi ve boğazda olduğuna kanaat getirilirse etken gozle görülünceye kadar bakılır ve alınabilecek durumdaysa çıkartılır,kesinlikle kör dalış yapılmaz,(kör dalış sonucu hastanın durumu kötüleşebilir) tıkanma sebebi dil ise parmak yanağın iç duvarına temas edecek şekilde ağız içine sokulur kanca şeklinde bükülerek dil çekilir eğer düzeltilemediyse oldukca fazla uğraşılmamalıdır Ve hala solunum yok ise temel yaşam desteğine devam edilmelidir.İşlemler yapılırken süre fazlaca önemlidir yaşam destegıne geçiş süresi 2 dakikayı geçmemelidir.